Hoi Allemaal!

Na iets minder dan een jaar zijn we alweer aangekomen bij mijn laatste (erg korte) verhaaltje op dit blog. De afgelopen twee weken heb ik met een stel vrienden doorgebracht op het relaxte eilandje Ko-Tao. Lekker een beetje duiken (heel klein beetje in mijn geval, maar uiteindelijk dus toch nog

Maar zoals met alles komt ook aan een wereldreis een keer een einde. Op zich is het ook wel mooi geweest nu. Ik heb in één jaar zo ontzettend veel gezien en gedaan, van Zuid-Amerika naar Nieuw Zeeland, Ausralie en Zuid-oost Azie, het is eigenlijk nauwelijks te bevatten. Eerst maar weer eens terug naar het ‘normale’ leven dus en lekker gaan nagenieten van alle mooie herinneringen.

Maar goed, ik zit nu in Bankok met Joep en Frank. Ik liep gisteren in een winkeltje ook Martin weer tegen het lijf. Martin heb ik een jaar geleden op de taalschool in Peru leren kennen en afgelopen jaar zijn we elkaar her- en der een paar keer tegengekomen. Zo komen de twee wereldreizen van begin tot eind toch weer bij elkaar. Vanavond dus met de mannen nog een laatste biertje drinken in de roofbar, en dan hop ik morgennacht in het vliegtuig. Ik vlieg eerst naar London en dezelfde dag gelijk door naar Nice. Daar wacht namelijk het strand van Zuid-Frankijk op me waar ik nog lekker 3 weken ga 'bijkomen' van deze lange reis

Dus, nu is het echt klaar! Ik wil jullie allemaal bedanken voor jullie reacties, mailtjes en anderszins steunende uitingen, zo was er toch nog een klein beetje thuis mee op deze mooie reis!

Tot in Nederland!

Ciao,

Lex