Dag allemaal!

Het is weer tijd voor een korte update uit het zonnige zuiden. Vorige keer stond ik op het punt om het open-water deel van mij PADI te gaan doen. Helaas is dit niet gelukt maar ik kon gelukkig wel regelen dat ik het gratis nog een keer mag proberen. Dus over een paar maandjes waarschijnlijk alsnog een poging... :)

Na Koh Tao zijn we op vrijdag met de boot en bus weer naar Bangkok vertrokken. Zondag zou Karlijn weer naar huis gaan dus op een gegeven moment werd het tijd om een bus naar het vliegveld te boeken. Daar kregen we vervolgens te horen dat er op zondag helemaal geen vervoer zou zijn omdat de demonstrerende menigte van plan was om door de stad de marcheren en daarmee het verkeer lam te leggen. Ik was wel enigszins verbaasd want ik had eigenlijk gehoopt dat het alweer rustig zou zijn geworden in Bangkok. Deze mensen zijn namelijk 1 dag na mijn aankomst in Bangkok al begonnen met demonstreren en dat houden ze nu dus al vier weken vol! Intussen kamperen ze met z'n duizenden op 1 van de hoofdwegen van Bangkok. Dat wil zeggen, een behoorlijk deel slaapt gewoon op straat of achterin de open laadklep van de auto. Het vervelende is dat dit allemaal vrijwel direct grenst aan het toeristencentrum (Kao San road), waardoor je er als toerist dus echt heel dichtbij zit.

Zoals jullie waarschijnlijk al wel hebben gehoord ging het hier dus zaterdagavond helemaal los. Het leger was massaal aangetreden en stond te wachten in een van de zijstraten, aan het einde van de toeristenstraat. Op een gegeven moment liepen wij door de straat en toen zagen we alle verkopers met nogal flink veel haast hun spulletjes bij elkaar rapen en ervandoor gaan danwel naar binnen halen en de winkel sluiten. Zo rond 21.30 's avonds waren de toeristenstraten dan ook vrijwel leeg, heel raar om dat zo mee te maken! We zijn nog even bij het leger om de hoek gaan kijken omdat we toch wel wilden weten wat er nou aan de hand was en vooral wat de status was. Verder is het voor de toeristen niet gevaarlijk om bij het leger of bij de roodhemden in de buurt te komen of er zelfs tussendoor te lopen. Je moet alleen zorgen dat je er niet tussenin komt te staan...

Daarna zijn we gaan eten en even wezen internetten. Nou die timing was dus maar goed ook want ondertussen werd er een paar honderd meter verderop dus een veldslag gevoerd tussen de roden en het leger. Later die avond zijn we weer teruggelopen naar de plek waar het leger zich eerst had opgesteld. Het leger was inmiddels vertrokken en de straat was een enorme puinhoop: kapotgeslagen auto's, barricades, kogelgaten in de muren, terplekke opgezette gedenkplekken voor de gevallenen... Echt heel bizar om daar zo rond te lopen. Overal om ons heen liepen de roden, maar iedereen was nog steeds supervriendelijk tegen ons. We hebben zelfs nog met een paar van deze mensen staan praten over wat er nou gebeurd was. Er liepen ook steeds meer toeristen rond om te kijken en foto's te maken. Daarbij werden we zelfs aangemoedigd door de Thai, want hoe meer foto's hoe meer aandacht in de media natuurlijk.

Na een tijdje hebben we het maar voor gezien gehouden en zijn we teruggelopen naar het hotel. De volgende dag werd het in de loop van de dag weer business as usual. Ongelooflijk eigenlijk als je bedenkt dat er net zo'n veldslag om de hoek heeft plaatsgevonden en dat het normale leven de volgende dag eigenlijk meteen weer wordt opgepakt. Gisterenavond is Karlijn richting vliegveld gegaan en ik ben nog met wat mensen wat gaan drinken in Kao San road. En toen werd het contract met de avond ervoor ineens nog groter; het is hier nu Thai nieuw jaar en dat vieren ze altijd met flinke watergevechten. Dus gisteranvond was iedereen ineens met waterpistolen in de weer en liep men elkaar een beetje nat te spuiten op straat. Ik heb na wat biertjes ook maar even twee emmers gegrepen en heb me de rest van de nacht (drijfnat) prima vermaakt :). Straks wel uitkijken op straat want het waterballet gaat geloof ik nog twee of zelfs drie dagen zo door! :D

Nou en dat was het wel weer zo'n beetje... behalve, oh ja, ik heb besloten om nog een paar weken terug te gaan naar Australie om in Sydney te gaan werken. Want geloof het of niet, na meer dan zeven maanden reizen, en elke dag nieuwe indrukken opdoen ben ik toch wel een beetje verzadigd geraakt. Dus is het tijd om weer even te herontdekken hoe het was om te werken en weer in de routine terecht te komen. Daarna kan ik dan vast weer met frisse zin gaan verderreizen naar Laos, Vietnam en Cambodia. :D

Groetjes,
Lex