Hoi allemaal!

Na het vorige verhaal zijn we richting de eilandjes van Thailand gevlogen vanuit de plaats Chiang Mai in het noorden. Eerst hebben we allebei nog een vlucht in de deltavlieger gemaakt en dat was echt supergaaf. Opstijgen vanaf een kleine startbaan en daarna een minuut of 20 heerlijk zweven (met motortje) boven de rijstvelden. Ik vroeg al gelijk na het opstijgen of ik zelf mocht sturen en ik kreeg direct de ‘stuurstang' in handen, heel gaaf en ook best wel spannend om dat gelijk zo te mogen doen!

Na de landing ging Karlijn vliegen en terwijl ik zat te wachten spotte ik een gave motor in de hangar (beetje een harley-achtig ding :)) Van de eigenaar mocht ik erop dus ik heb me goed vermaakt met rondjes scheuren over de start-en landingsbaan, haha. (Kom d'r in Nederland maar eens om of je even op die motor mag scheuren zonder rijbewijs! ;). Een beetje Toys-for-boys natuurlijk maar wel erg leuk :p

Hierna zijn we dus naar het zuiden gevlogen en wel naar het eiland Phuket. Phuket ligt aan de zuidwestkant van Thailand, aan de Andaman-kust. Vlakbij ligt het eilandjes Koh-Pi-Pi en hier ligt het (prachtige) strand en de baai waar de film ‘the beach' (met Leonardo di Caprio, jullie kennen hem vast wel) is opgenomen. In Phuket is het nogal druk, en dat wisten we al maar we zijn toch naar een hotel in het uitgaanscentrum gegaan. Nou en wat een enorme kermis zeg! Overal neon-verlichting, bar-na-bar-na-bar en de pingpongshows en paaldansmeisjes vlogen je weer om de oren. Maar goed voor een paar dagen is dat dan ook wel weer grappig en het doel was toch om naar Pi-Pi te gaan.

We hadden een dagtochtje geboekt en daarmee zijn we met een speedboot met een man of 35 een aantal van de eilandjes langsgegaan. Het was een goed verzorgde trip en de eilandjes waren erg mooi maar we kregen wel een erg goed voorbeeld van hoe je met massa-toerisme een prachtige omgeving om zeep kunt helpen. Toen we aankwamen in de baai van ‘the beach' lagen er al zo'n 20 a 30 speedboten (zeg maar meer dan het halve strand) en er liepen honderden zo niet een paar duizend man rond op het strandje. Daarna kwamen er nog 3 enorme boten aan die nog een paar honderd man in het water lanceerden. Echt belachelijk druk dus, dus alleen even een paar plaatjes geschoten en daarna gauw weer weg. De speedboten geven vervolgens in de baai al flink gas, dus van het onderwater-leven in de baai blijft weinig over.

Na Phuket zijn we naar het nationaal park Kao-Sok gegaan, net ten noorden van Phuket. We hadden een rit geboekt met een minibusje vanuit Phuket en dit eindigde in een bizar avontuur, en eigenlijk ook de eerste negatieve interactie met een Thaise kerel. Nadat we ‘s ochtends een uurtje hadden gereden zette de chauffeur ineens de bus aan de kant van de weg en hij viel prompt in slap, terwijl de motor nog draaide. Ik heb dan toch maar een half uurtje laten slapen maar ja, omdat we geen idée hadden wat ie nou van plan was heb ik hem daarna toch maar wakkergemaakt. (voor je het weet sta je er 3 uur later nog!). Maar hij ging natuurlijk wel meteen weer rijden dus voor de zekerheid ben ik er maar wel voorin naast gaan zitten. Na een paar honderd meter leek het er verdacht veel op dat hij weer in slaap was gevallen want de bus zeilde langzaam maar zeker op de verkeerde weghelft terwijl er een vrachtwagen op ons afkwam. Toen heb ik zelf een ruk aan het stuur gegeven en geroepen dat hij de auto stil moest zetten. Nou en toen was ie dus wel wakker (en boos!) Dus daarna kon hij weer verder rijden. Vervolgens zaten we wat te kletsen over zijn rijstijl en toen werd ie ineens heel boos en ging rijden als een imbeciel met 140 over een soort van 80-kilometerweg. Daarna ging hij bijna stilstaan en beval ons uit de auto te gaan. Dat hebben we geweigerd (in the middle of nowhere, ja dahaag!) en toen ging hij weer rijden maar wel met een gebaar dat we niet meer mochten praten! Nou je kunt je dus wel voorstellen dat de sfeer in de auto niet zo best meer was. Gelukkig kwamen we na een uurtje bij de bushalte en toen konden we er eindelijk uit. Wat een opluchting om uit die bus te kunnen!!

Nouja en toen dus nog een paar honderd meter naar ons hotel. Vlakbij de ingang van het park hebben we geslapen in een soort van bungalow-boomhut, heerlijk luxe! De boomhutten stonden praktisch in de jungle dus eromheen zaten aapjes in de bomen, en die kwamen af-en toe een kijkje nemen. Dus toen we net in de kamer zaten stond er ineens een aap in de deuropening, echt heel raar. En daarna kwamen er ineens nog 4 of 5 aanstuiteren uit de bomen omdat we die ene wat brood aan het voeren waren. Echt junglegevoel, gelijk bij je boomhut! :D. De rit van die ochtend was daardoor gelukkig alweer snel (enigszins) vergeten.

Hiervandaan hebben we een gave trekking gedaan in het Kao Sok park. Daarbij zijn we eerst over een enorm meer gevaren om bij ons hotel te komen. We sliepen namelijk in op het water-drijvende hutten! Op de eerste dag hebben we een grot bezocht van 700 meter lang. Dit was redelijk bizar want het was natuurlijk stikdonker en op een gegeven moment werd de grot heel smal en moesten we zwemmend verdergaan! Je mag hier dus ook echt niet in als het regent want dan kom je er nooit meer uit... (altijd heel fijn om te weten.. ;). Op dag twee hebben we nog een jungle-trek gedaan van een uur of 3 waarbij we aan het eind na een flink eind klauteren een prachtig uitzicht over het meer hadden.

Gisteren zijn we vertrokken uit het park en zijn we doorgereisd naar het eiland Kho-Pagnan, aan de oostkant van het zuiden. Hier wordt vanavond de beruchte full-moon party gehouden dus ik ben benieuwd.... :D

Binnenkort foto's!

Groetjes,
Lex