Hola, gelukkig nieuwjaar allemaal!

Het is inmiddels alweer 2 weken geleden dat ik terugkwam van mijn trip naar Antarctica en sindsdien ben ik weer flink aan het reizen geslagen. Vanuit Ushuaia heb ik de bus gepakt naar Punta Arenas en na een paar dagen ben ik naar Santiago (Chili) gevlogen. In Santiago ben ik niet gebleven maar heb gelijk de bus gepakt naar Mendoza om een dag later door te gaan naar het kleine plaatsje Rodeo ten noorden van San Juan.

Rodeo ligt op ongeveer 2000 meter hoogte aan de oostkant van het Andesgebergte. Het is echt een gat in the middle of nowhere maar een jaar of 10 geleden is hier een reservoir aangelegd. Nou waait het hier zo n beetje elke dag met minstens windkracht 7 en hiermee werd Rodeo ineens de ideale lokatie voor windsurfers. Ik ben hier dan ook speciaal heengegaan om een paar dagen lekker te windsurfen en om de kerstdagen door te brengen. Toen ik met de bus langs het meer reed viel het voornamelijk op dat er helemaal niemand aan het windsurfen was. Bij de hostel aangekomen werd duidelijk waarom: er was gewoon geen kip te bekennen en zelfs de windsurfinstructeurs waren voor de kerstdagen ergens anders heen gegaan. Er was wel een wat ouder Frans stel en natuurlijk de hosteleigenaars. Ik kreeg al een beetje visioenen van een wat ´Scrooge´achtige kerst want ik had eigenlijk juist hele hordes mensen in de hostel verwacht. Het is overigens sowieso wel bijzonder om kerst te vieren bij een temperatuurtje van meer dan 30 graden en licht buiten tot elf uur ´s avonds. Kerstversiering doen ze hier ook niet aan, dus geen kerstlampjes en kerstbomen in de straten of in de huizen. Op zich ook wel logisch want dat heeft natuurlijk niet zoveel zin als het zolang licht is.

Uiteindelijk bleek het qua kerstvieren honderd procent mee te vallen: de Fransen en ik werden de volgende dag uitgenodigd om ´s avonds (kerstavond) met de mensen van de hostel en een paar van hun vrienden het kerstdiner te houden. In Argentinie vieren ze kerst namelijk al op kerstavond met een flink diner en eerste en tweede kerstdag doen ze eigenlijk niet aan. Ze hadden enorm hun best gedaan op het eten en uiteindelijk heb ik dus een supergezellige traditioneel Argentijnse kerstavond gehad met flink wat Argentijnse wijn. Geen Scrooge-taferelen dus ;)

De volgende dag dus wel enigszins een kater maar er moest natuurlijk wel gesurfd worden. De dag daarvoor was dat namelijk niet mogelijk omdat er een wind stond van meer dan 100 km/u (gemeten door iemand op het strand!). Nou kan ik best een beetje surfen, maar met deze wind bleef ik toch maar lekker veilig op het strand. Er waren wel een paar lui aan het surfen en die konden het dan ook werkelijk fantastisch: metershoge sprongen en voorwaartse salto´s gingen achter elkaar door. Anyway, op eerste kerstdag stond er wat minder wind (windkracht 8 a 9...) dus toen was het mijn beurt. Ik moest natuurlijk wel materiaal huren en de eerste keuze was niet zo heel gunstig: een piepklein plankje dat direct zonk als ik erop ging staan. Eerst maar eens een klein stukje proberen dus en dat bleek verstandig want die50 meter kon ik met mijn halve onderzeeer nog prima terugzwemmen...

Na de lunch mijn plank dus maar eens ingeruild voor een iets breder exemplaar (dat overigens net zo hard bleek te zinken...) en weer aan de slag gegaan. De heenweg ging fantastisch en ik vloog werkelijk over het water! En de terugweg ging... ehm... nou die ging dus niet.. ! Gelukkig was ik wel maar meteen naar de overkant van het meer gevaren dus terugzwemmen was dit keer niet echt een optie. (alternatief: de boel demonteren en om het meer heen terug lopen, dat zou denk ik een uurtje of 2 hebben geduurd, dus kon best). Enfin na poging 36 om te waterstarten (= jezelf vanuit het water door het zeil op de plank laten hijsen) en de 36^ste keer dat ik het water in gekatapulteerd was kwam de strandwacht maar eens polshoogte nemen om te kijken of het allemaal nog wel ging. Het ging dus niet en zo werd Lexy hi-speed achterop de jetski teruggevoerd naar het strand. Volgens mij heb ik die strandwacht bijna fijngeknepen aangezien we regelmatig met jetski en al door de lucht vlogen door de hoge golven! Voor die dag was het maar even einde oefening maar de dagen erna heb ik met een nog iets grotere plank uiteindelijk heerlijk kunnen surfen.

Op zondag 27 december was het mooi geweest en ben ik teruggegaan richting Mendoza. Er ging een Argentijns stel naar San Juan en ik kon meerijden dus dat scheelde weer een ritje met de bus. Omdat we pas om 02.00 aankwamen in San Juan mocht ik bij hun thuis blijven slapen (Argentijnen zijn echt super-gastvrij). De volgende dag ben ik weer doorgegaan naar Mendoza en daar ben ik nu nog steeds. De afgelopen dagen heb ik in Mendoza doorgebracht met een wijntour, parapenten en paardrijden.

Gisterenavond was natuurlijk oud-en nieuw dus tijd voor een mooi feestje. Wel bijzonder trouwens want Argentijnen leven sowieso voornamelijk ´s avonds en ´s nachts en dat bleek gisteren maar weer eens: wij kwamen om 02.30 aan op het feest en toen was er nog bijna helemaal niemand! Pas om een uur of 04.00 liep het vol dus uiteindelijk was ik vroeg in de ochtend weer terug in de hostel. Morgen pak ik de bus naar Santiago en dan vlieg ik op zondag naar Paaseiland.

Ciao,

Lex